Miel Cools
Miel Cools werd op 15 april 1935 te Herk-de-Stad geboren en woonde tot zijn 12de in de Dokter Vanweddingenlaan. Van Herk verhuisde hij naar Hasselt en bleef er ook na zijn huwelijk met mevrouw Jenny Nysten wonen. Het gezin kreeg vier kinderen.
Op zijn bidprentje staat “Geboren kleinkunstenaar” en dat was ook zo. Hij begon zijn carrière in 1954 als schrijver van de studentenoperette “De misbakken student”, libretto van Roger Hendriks. Vanaf 1960 trad hij op met liedjes van Toon Hermans, Jules de Corte en anderen in dit genre maar niet lang daarna schreef hij zelf muziek op teksten van Bert Broes, Jaak Dreesen en Louis Verbeeck.
Als bezieler van de kleinkunst richtte Miel Cools in 1967, samen met zijn voornaamste tekstschrijver Bert Broes, de platenmaatschappij ‘Kalliope’ op. Luk Saffloer, de Vaganten, Wim De Craene… begonnen bij deze maatschappij hun carrière.
In de jaren ’70 werd het wat stiller rond Miel Cools maar hij bleef zingen in Vlaanderen, Nederland en Duitsland. In Duitsland bracht hij vertalingen en zong hij over Baure Bavo, Die sieben Swäne…
Met “Houden van”, een ware klassieker, maakte Miel in 1979 zijn comeback in Vlaanderen. Hij presenteerde van dan af ook zijn eigen radioprogramma “Er trilt een snaar”. In de jaren ’80 en ’90 bleef hij regelmatig optreden in Vlaanderen en Nederland. In 1999 verraste hij zelfs nog met een nieuwe cd “Niet Bang Zijn” met als boodschap “durf te leven”.
Op 10 oktober 2004 werd Miel Cools in Hasselt uitbundig in de bloemen gezet voor een halve eeuw op de planken. Een jaar later, in 2005, toerde hij met zijn nieuw programma “D’r was toch nog iets?”. Vanaf toen liet hij zich op de podia bijstaan door Jokke Schreurs op gitaar en Ivan Smeulders op accordeon. De gelijknamige cd verscheen in 2007.
Hij besloot dat jaar ook met de zware, avondvullende voorstellingen te stoppen. Als “troubadour op rust” trad hij nog enkele malen per maand op met korte voorstellingen. In 2008 viel hij ongelukkig van de trap en raakte een tijdje in coma. Na 55 jaar zette hij een punt achter zijn schitterende carrière.
Miel stierf thuis in familiekring op 1 juni 2013.
Op 15 december 2013 kreeg hij een gepast eerbetoon in Hasselt met Louis Verbeeck en zijn vrienden-muzikanten die zijn liedjes op beklijvende wijze vertolkten. Het werd een moment dat blijvend in het geheugen gegrift staat bij iedereen die hem dierbaar was.
Herk-de-Stad eerde Miel Cools door hem op 18 april 2015 de titel van ereburger toe te kennen.
Lo Guypen naar aanleiding van de toekenning van het ereburgerschap Miel Cools, 18 april 2015.
Artikel Hille Raskin in stadsmagazine "3540" december 2020
Uitnodiging en programma "Muziek- en zangavond met Miel Cools", 1959