Kasteel de Pierpont

Laat-classicistisch kasteeltje aan de Pikkeleerstraat 14 uit de XIX eeuw, waarvan het gerestaureerde koetshuis thans dienst doet als taverne. Inplanting in een park met vijver. De kasteelhoeve is verdwenen. Complexe hoofdvleugel met centraal gedeelte van drie traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak (leien) met dakruiter. Bakstenen gebouw met licht verhoogde begane grond. Muurpenanten opgevat als licht uitspringende pilasters. De middentravee is bekroond met een driehoekig fronton met kalkstenen oculus. Rechthoekige vensters in een vlakke kalkstenen omlijsting, oorspronkelijk allemaal met luiken; rechthoekig balkon met fraai ijzeren hek boven de hoofddeur, geflankeerd door halfzuilen op hoge sokkel. Gelijkaardige ordonnantie voor de achtergevel, doch verhoogde middentravee met fraai ijzeren hek onder pseudo-fronton met siervaas. Zijgevels met aandaken en vlechtingen. Aangebouwde gedeelten in dezelfde stijl tegen beide zijgevels. Links, haaks op het gebouw, lage bijbouw onder mansardedak, voorzien van een bakstenen korfboogpoort in de voorgevel. Rechts, torenachtig aanbouwsel van drie bouwlagen onder een ingezwenkt tentdak (leien); korfboogpoort in de voorgevel. Ten westen, dienstgebouw van zes traveeën onder mansardedak (Vlaamse pannen).  Op een gevelsteen gedateerd 1830. Bakstenen gebouw met stallingen in de eerste travee, een vierkante, ingebouwde toren met houten bovenbouw en tentdak (leien) in de derde travee en het koetshuis in de laatste drie traveeën. Rechthoekige vensters in een vlakke kalkstenen omlijsting en een deur in een gelijkaardige omlijsting op neuten. Het koetshuis is voorzien van een rondboogarcade van kalksteen, met sluitstenen en imposten. Zijgevels met aandaken en vlechtingen. Aanbouwsel onder lessenaarsdak tegen de rechter zijgevel.

Bron: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/

Oorspronkelijk was de grote ingang tot het kasteel langs de Pikkeleerstraat. De Sint-Truidersteenweg bestond toen nog niet. Het landhuis werd door Jan Hermans tussen de jaren 1810 en 1840 gebouwd. Immers zijn broer Jacob Hermans, luitenant in het leger van Napoleon, schrijft in zijn laatste wilsbeschikking, te Osnabruck op 8 juni 1813 opgesteld, dat hij “al wat hij in eigendom bezit of recht zal hebben te bezitten aan zijn broeder Jean Dieudonné overlaat om hem in de gelegenheid te stellen zijn begonnen huis af te werken”. Jan Hermans schrijft zelf op 10 juni 1840 aan graaf de Cano te Halen, dat “zijn huis met schaliën gedekt werd en hij een fontein heeft aangelegd, die 14 voet hoog spuit”. Als algemene erfgename voor wat de naakte eigendom van al zijn goederen betrof, stelde hij zijn achternicht Adèle van de Hove aan. Deze huwde later de Heer François de Pierpont en zo kwam de ganse erfenis van de heer Jan Hermans in ‘t bezit van de familie de Pierpont. Voor het kasteel naast de veranda ligt een grafsteen waarop te lezen staat:  

CIJIT LE CEUR

DU FONDATEUR

DE CE PETIT BIEN

QUI VEUT BONHEUR

AU POSSESSEUR

QUI L’ENTRETIENT

J D H

RIP IN PER

FAITES DU BIEN NE CRAIGNEZ RIEN

(J.D.H. = Jean Dieudonné Hermans)

Na Jean Dieudonné Hermans werd er nog bijgebouwd aan de oostzijde, waarschijnlijk door Frans de Pierpont. De vooruitstekende torens werden verhoogd in 1903 en 1908.

 Stamboom Hermans-van den Hove-de Pierpont