Jules Forier

Jules Forier was 18 jaar burgemeester van de vroegere gemeente Berbroek en dit van 1 januari 1953 tot 31 december 1970. Hij was de laatste burgemeester van de zelfstandige gemeente Berbroek. 

Jules Forier werd geboren in Spalbeek op 13 april 1894 , als zoon van Louis Willem Forier (1853-1943) en Rosalia Vandersmissen (1857-1918) en overleed in Berbroek op 29 maart 1979. Jules was de 10de van 13 kinderen bij de familie Forier-Vandersmissen. Op 10 februari  1923 huwde Jules met Mathilde Luyten (° 12 mei 1897 in Schulen - + 4 juli 1977 in Herk-de-Stad). Jules en Mathilde kregen 4 kinderen: Maria, Irene, Rosa en Lucien. 

Jules was ook een Berbroekse Oudstrijder uit de Eerste Wereldoorlog.  Hij trad in dienst op 20 september 1914 in het opleidingscentrum in Hemiksem. Op 15 februari 1915 werd hij ingelijfd bij het 5de linieregiment en kwam hij aan het front terecht. Op 14 oktober 1918 werd hij gewond in Iseghem en overgebracht naar het militair hospitaal van Calais. Na herstel op 20 november 1918 werd hij terug ingelijfd bij zijn eenheid. De oorlog was toen gedaan maar pas op 7 oktober 1919 werd hij op onbepaald geplaatst.

Na zijn huwelijk baatte Jules de graanmolen op de Demer op de weg naar Lummen (grondgebied Lummen) uit. Hij woonde er met zijn gezin tot in 1938. Toen werd de molen overgenomen door zijn knecht Severinus Vansweevelt (“Een grensgeval: de molen op den Demer in Schulen” – Annie Leemans).  Bij besluit van de Bestendige Deputatie van Limburg kreeg hij op 29 september 1930 de toelating om een graanmolen aangedreven door een motor op ruwmotorolie te installeren en dit als reservemotor bij de van oudsher al bestaande watermolen (daling waterpeil).

In 1938 verhuisde Jules met zijn gezin naar de Grote Steenweg in Berbroek waar hij een landbouwbedrijf ging uitbaten. Later combineerde hij het beroep van landbouwer en veehandelaar. 

Jules stelde zich de eerste maal kandidaat bij de verkiezingen van 12 oktober 1952 en werd bij zijn eerste deelname verkozen tot gemeenteraadslid. Er waren zeven raadsleden te verkiezen en de lijst “Smets” met Jules Forier op kop haalde vijf zetels terwijl de lijst “Kumpen” maar twee zetels wist te bemachtigen. Jules als kopman van de lijst “Smets” haalde het meeste stemmen en werd voorgedragen voor de functie van burgemeester. Zijn benoeming tot burgemeester van Berbroek verscheen in het Belgisch Staatsblad van 1 januari 1953 en hij legde de eed af in handen van provinciegouverneur Roppe op 2 januari 1953.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 12 oktober 1958, waar er ook zeven zetels te verdelen waren, haalde de lijst “Forier”  zes zetels en de lijst “Vos” één zetel. Voor de lijsten “Peeters” en “Ponet” was er geen zetel weggelegd. Op 11 oktober 1965 waren er negen raadsleden aan te duiden. De lijst Forier behaalde vijf zetels en de lijst Peeters vier zetels. Telkens werd Jules voorgedragen en benoemd tot burgemeester. 

We mogen de gemeentebesturen van toen niet vergelijken met de huidige gemeente- en stadsbesturen. Berbroek had in 1953 maar 890 inwoners (464 mannen – 426 vrouwen) en de inkomsten van de gemeente lagen aan de lage kant. Het gemeentepersoneel bestond uit de secretaris, de veldwachter en twee gemeentearbeiders.

Tijdens de bestuursperiode van Jules Forier spitsten de realisaties zich vooral toe op de verbetering van de gemeentewegen.  Enkel de straten in het dorp waren verhard, de rest van de wegen waren  aardewegen (de Heide en de Reisbeek) en werden in eerste fase verhard met bergkiezel. In de jaren 1960 tot 1970 werden deze wegen geasfalteerd en gebetonneerd. In 1963-1964 investeerde de gemeente voor 2.510.000 Bef en in 1965-1966 voor 2.100.000 Bef aan asfaltering of betonnering van verschillende  gemeentewegen. Deze bedragen lijken nu misschien weinig maar in de zestiger jaren was het een hele hoop geld.

In 1954–1955 werd de bestaande gemeentelijke jongensschool (1 klaslokaal) gemoderniseerd en uitgebreid met twee lokalen. Het aanbestedingsbedrag bedroeg 660.500 Bef. Deze 3 klaslokalen van de jongensschool worden nog steeds gebruikt.

Jules was burgemeester in een tijd dat het burgemeesterschap van een kleine gemeente  nog bijna een vrijwilligersfunctie was. Burgemeesters waren in die tijd idealisten, rijk werden ze er zeker niet van. Ze mochten al blij zijn als ze uit hun  onkosten kwamen.
Jules Forier stopte met zijn politieke loopbaan op 31 december 1970. Bij de verkiezingen voor de gemeenteraad van de fusiegemeente Schulen-Berbroek  van 11 oktober 1976 heeft hij zich niet meer kandidaat gesteld.
Jules bleef tot bij zijn overlijden wonen op de Grote Steenweg in Berbroek.

Tekst en foto's Paul Vanwetswinkel

Dit artikel verscheen in het Seniorenkrantje april mei juni 2019.